недагаво́ранасць, ‑і, ж.

Няпоўнае выказванне, замоўчванне чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недапі́ткі, ‑каў; адз. няма.

Недапітыя астаткі чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падве́с, ‑а, м.

Прыстасаванне для падвешвання чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыро́слы, ‑ая, ‑ае.

Які прырос да чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прэзерва́цыя, ‑і, ж.

Спец. Засцеражэнне ад чаго‑н.

[Ад лац. praesevare — папярэджваць, засцерагаць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разгружа́льнік, ‑а, м.

Устройства для разгрузкі чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разрыхля́льнік, ‑а, м.

Прыстасаванне для разрыхлення чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэпрэзента́цыя, ‑і, ж.

Кніжн. Прадстаўніцтва каго‑, чаго‑н.

[Фр. représentation.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саіска́льніцтва, ‑а, н.

Удзел у саісканні чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самаўнушэ́нне, ‑я, н.

Унушэнне чаго‑н. Самому сабе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)