Verbum

парта́чыць, -чу, -чыш, -чыць; незак. (разм.).

Дрэнна, няўмела або неахайна рабіць што-н.; псаваць.

|| зак. напарта́чыць, -чу, -чыш, -чыць і спарта́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны.

пасла́бнуць, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -не; -нем, -неце, -нуць; пасла́б, -бла; зак.

Аслабнуць — пра ўсіх, многіх або пра ўсё, многае.

Вяроўкі паслаблі.

пастано́ва, -ы, мн. -ы, -но́ў, ж.

1. Калектыўнае рашэнне або ўрадавае распараджэнне.

П. педагагічнага савета.

2. Адна з форм судовага рашэння.

П. суда.

Прыватная п.

плыт, -а́, М плыце́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Бярвенне, звязанае ў адзін або некалькі радоў для сплаву па вадзе.

Гнаць плыты.

|| прым. плытавы́, -а́я, -о́е.

рэзана́тар, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Вагальная сістэма, электрычны ланцуг, полае цела або прыстасаванне, у якіх магчыма ўзнікненне з’явы рэзанансу.

|| прым. рэзана́тарны, -ая, -ае.

рэлі́кт, -а, М -кце, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Жывёльны або раслінны арганізм, які захаваўся як перажытак старажытных эпох.

|| прым. рэлі́ктавы, -ая, -ае.

Рэліктавая расліна.

скуф’я́, -і́, -е́й, ж.

Востраканечная мяккая шапка з чорнага або фіялетавага аксаміту ў праваслаўнага духавенства.

|| памянш. скуфе́йка, -і, ДМ -фе́йцы, мн. -і, -фе́ек, ж.

муніцыпалітэ́т, -а, М -тэ́це, мн. -ы, -аў, м.

Орган гарадскога або сельскага самакіравання, а таксама адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў некаторых краінах.

|| прым. муніцыпа́льны, -ая, -ае.

мядзя́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

1. Неядавітая змяя сямейства вужоў бурага або шэра-бурага колеру.

2. Зялёная фарба, прыгатаваная акісленнем медзі.

надкусі́ць, -кушу́, -ку́сіш, -ку́сіць; -ку́шаны; зак., што.

Пракусіць крыху або адкусіць частку чаго-н.

Н. яблык.

|| незак. надку́сваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. надку́сванне, -я, н.