тарака́н, ‑а,
Насякомае чорнай або рыжай афарбоўкі з доўгімі вусамі, некаторыя віды якога водзяцца ў жыллі чалавека.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тарака́н, ‑а,
Насякомае чорнай або рыжай афарбоўкі з доўгімі вусамі, некаторыя віды якога водзяцца ў жыллі чалавека.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ускаламу́ціцца, ‑муціцца;
Стаць, зрабіцца каламутным; замуціцца (пра ваду, вадкасць).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
учашча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хітру́ха, ‑і,
Хітрая жанчына, махлярка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ви́димость
1. ба́чнасць, -ці
хоро́шая ви́димость до́брая ба́чнасць;
2. (кажущийся внешний вид) вы́гляд, -ду
то́лько одна́ ви́димость то́лькі адзі́н вы́гляд, то́лькі
◊
по всей ви́димости як віда́ць;
для ви́димости для вы́гляду;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
рубль рубе́ль, -бля́
дли́нный рубль до́ўгі рубе́ль;
неразме́нный рубль неразме́нны рубе́ль;
бить рублём біць рублём;
контро́ль рублём кантро́ль рублём;
рублём пода́рит як рубе́ль дасць (падо́рыць);
не рублём,
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
грэх, граху́ і грэ́ху,
1. У веруючых: парушэнне правіл рэлігійнай маралі.
2.
3. у
Далей ад граху (
З грахом папалам (
І смех і грэх (
Няма чаго граху таіць (
Як на грэх (
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
даказа́ць, -кажу́, -ка́жаш, -ка́жа; -кажы́; -ка́заны;
1. што. Дагаварыць да канца.
2. што. Пацвердзіць што
3. на каго (што). Зрабіць данос, нагаварыць на каго
4. (часцей з адмоўем). Зраўняцца з кім
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
но́та¹, -ы,
1. Умоўны графічны знак для запісу гукаў музыкі, а таксама гэты гук.
2. толькі
3.
Як па нотах — без цяжкасцей, вельмі лёгка.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ха́та, -ы,
1. Жылая сялянская пабудова, зрубленая з бярвення.
2. Унутраная частка такой пабудовы.
3. Асобны сялянскі двор, гаспадарка; асобная сям’я.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)