Verbum

выбухо́вы, -ая, -ае.

Які мае дачыненне да выбуху (у 1 знач.), з’яўляецца вынікам выбуху або здольны ўтварыць выбух ці здольны ўзрывацца.

Выбуховая хваля.

Выбуховыя рэчывы.

выхава́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто выхоўвае або выхаваў каго-н.

Школьны в.

|| ж. выхава́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. выхава́льніцкі, -ая, -ае.

вядзьма́рства, -а, н.

Заклінанні, якімі, на думку забабонных людзей, можна ўздзейнічаць на сілы прыроды, на людзей, вылечваць іх або наклікаць хваробы.

|| прым. вядзьма́рскі, -ая, -ае.

блю́да, -а, М -дзе, мн. -ы, блюд, н.

Вялікая талерка круглай або авальнай формы, на якой падаецца да стала смажаніна, печыва і пад.

Фарфоравае б.

бы́тнасць, -і, ж.

У выразе: у бытнасць — у час знаходжання дзе-н. або ў якасці каго-н.

У яго б. старшынёй калгаса справы ішлі паспяхова.

бэ́рсаць, -аю, -аеш, -ае; незак., што (разм.).

1. Блытаць, заблытваць.

Б. ніткі.

2. Няўмела або неакуратна вязаць, абвязваць, плесці.

Б. сетку.

|| наз. бэ́рсанне, -я, н.

ва́бік, -а, мн. -і, -аў, м.

Дудачка, свісток і інш. прылады паляўнічых, пры дапамозе якіх у час палявання падзываюць птушак або звяроў, падрабляючы іх голас.

вага́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., што.

Мерна разгойдваць што-н. зверху ўніз або з боку ў бок.

В. рычаг.

|| зак. павага́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны.

ве́дамства, -а, мн. -ы, -аў, н.

Установа або сукупнасць устаноў, што абслугоўваюць якую-н. сферу дзяржаўнага кіравання.

Ваеннае в.

Таможнае в.

|| прым. ве́дамасны, -ая, -ае.

ве́нзель, -я, мн. -і, -яў, м.

Пачатковыя літары імя і прозвішча або імя і імя па бацьку, звязаныя ў агульны малюнак.

|| прым. ве́нзелевы, -ая, -ае.