Verbum

жы́тнішча, -а, н.

1. Поле, з якога сабралі жыта або на якім папярэдняй культурай было жыта.

2. Іржышча на жытнім полі.

Зямля шчацінілася леташнім жытнішчам.

загрэ́бці, -грабу́, -грабе́ш, -грабе́; -грабём, -грабяце́, -грабу́ць; -ро́б, -рэ́бла; -рабі́; -рэ́бены; зак.

1. гл. заграбаць.

2. каго. Схапіць, арыштаваць або раптоўна забраць куды-н. (разм.).

замо́рскі, -ая, -ае (уст.).

1. Які знаходзіцца за морам, за граніцай або прывезены адтуль.

Заморскія краіны.

2. Пра гандаль: які вядзецца з заграніцай.

З. гандаль.

зара́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Ранішняя ці вячэрняя зорка або ўвогуле зорка (у 1 знач.).

Вячэрняя з.

У рацэ адбіваліся заранкі.

караняпло́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Расліна з тоўстым мясістым коранем, якая ідзе ў ежу або на корм скаціне.

|| прым. караняпло́дны, -ая, -ае.

клі́напіс, -у, м.

Спосаб пісьма старажытных народаў Пярэдняй Азіі, клінападобныя знакі якога наносілі на гліну або камень.

Вавілонскі к.

|| прым. клінапі́сны, -ая, -ае.

К. надпіс.

ілюміна́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Круглае акно ў борце самалёта, касмічнага карабля або судна, якое герметычна закрываецца.

Глядзець праз і.

|| прым. ілюміна́тарны, -ая, -ае.

імяні́ннік, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек у дзень сваіх імянін або ў дзень свайго нараджэння.

Падарунак для імянінніка.

|| ж. імяні́нніца, -ы, мн. -ы, -ніц.