расо́ха, ‑і, ДМ ‑сосе, ж.

Абл. Дрэва, галіна з раздвоеным ствалом; развіліна. Перш за ўсё [хлопцы] прынеслі з лесу дзве расохі і ўбілі іх у зямлю. Чарнышэвіч. Груша цвіла апошні год. Усе галіны яе, усе вялікія расохі, да апошняга пруціка, былі ўсыпаны бурным бела-ружовым цветам. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыку́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Выкурыць усіх, многіх або ўсё, многае. Павыкурваць пчол. Павыкурваць усе папяросы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насумава́цца, ‑муюся, ‑муешся, ‑муецца; зак.

Разм. Пасумаваць многа, доўга. Як усе насумаваліся па.. [сонцы] за доўгую палярную ноч! Бяганская.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пападвя́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Падвязаць усё, многае. — Памідоры [Сымон] усе пападвязваў, зрабіў падпоркі для яблынь. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перагаблява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., што.

1. Пагабляваць усё, многае. Перагабляваць усе дошкі.

2. Пагабляваць нанава, яшчэ раз.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераню́хаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Панюхаць, абнюхаць усё, многае або ўсіх, многіх. Перанюхаць усе кветкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перачарсцве́ць, ‑ее; зак.

Разм.

1. Стаць зусім чэрствым. Хлеб перачарсцвеў.

2. Зачарсцвець — пра ўсё, многае. Усе батоны перачарсцвелі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абшна́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.

Разм. Пільна, уважліва абшукаць. [Тварыцкі] абшнарыў усе кусты і норы пад каменнямі. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́даткаваць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

Адпусціць, выдзеліць. Выдаткаваць грошы на будаўніцтва завода. // Зрасходаваць, патраціць. Выдаткаваць усе сродкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́рахаваць, ‑рахую, ‑рахуеш, ‑рахуе; зак., што.

Разм. Правільна ўлічыць, прадугледзець усе акалічнасці для дасягнення чаго‑н. Вырахаваць час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)