Verbum

нерукатво́рны, -ая, -ае (уст. і высок.).

Такі, якога нельга стварыць працай рук чалавека.

Н. помнік.

|| наз. нерукатво́рнасць, -і, ж.

несуце́шны, -ая, -ае.

Такі, якога цяжка або немагчыма суцешыць; моцны па сіле праяўлення.

Н. боль.

|| наз. несуце́шнасць, -і, ж.

нязно́сны, -ая, -ае.

Такі, што перавышае цярпенне, які пераносіцца з цяжкасцю.

Н. боль.

Нязносныя пакуты.

|| наз. нязно́снасць, -і, ж.

нясце́рпны, -ая, -ае.

Такі, які цяжка, нельга цярпець, невыносны.

Нясцерпная спёка.

Нясцерпна (прысл.) баліць зуб.

|| наз. нясце́рпнасць, -і, ж.

падва́хтавы, -ая, -ае (спец.).

Такі, які павінен заступіць на вахту для змены тых, хто стаіць на вахце.

П. матрос.

пано́шаны, -ая, -ае.

Пра адзенне: які быў ва ўжытку, такі, які ўжо насілі.

П. капялюш.

|| наз. пано́шанасць, -і, ж.

дваццацігадо́вы, -ая, -ае.

1. гл. дваццацігоддзе.

2. Які праіснаваў дваццаць гадоў або мае такі ўзрост.

Дваццацігадовая служба.

Д. юнак.

рознаспрага́льны, -ая, -ае.

У граматыцы: такі, які ўтварае адны формы па першым спражэнні, а другія — па другім (пра дзеясловы).

нязме́нны, -ая, -ае.

1. Такі, які не змяняецца, не можа быць зменены; пастаянны.

Нязменныя прынцыпы.

2. Заўсёдны, звычайны для каго-, чаго-н.; заўсёды аднолькавы.

Н. капялюш.

3. Такі, якога не зменьваюць.

Н. старшыня.

4. У граматыцы: часціны мовы, якія не маюць форм скланення і спражэння.

|| наз. нязме́ннасць, -і, ж.

заба́ўны, -ая, -ае.

Такі, які можа пацешыць, развесяліць; дзіўны, цікавы.

З. чалавек.

Забаўная гісторыя.

Забаўнае здарэнне.

|| наз. заба́ўнасць, -і, ж.