адсу́тнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Не знаходзіцца, не прысутнічаць дзе‑н. у
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адсу́тнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Не знаходзіцца, не прысутнічаць дзе‑н. у
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пай, паю,
Доля, якая ўносіцца ў капітал якога‑н. таварыства кожным яго ўдзельнікам.
[Тур. pay — частка, жэрабя.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
памі́нкі, ‑нак;
Абрадавы абед у памяць памёршага пасля хаўтур або праз
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
улажы́цца, улажуся, уложышся, уложыцца;
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
каменда́нт, -а,
1. Начальнік войск крэпасці або ўмацаванага раёна.
2. Вайсковы начальнік, які наглядае за дысцыплінай, парадкам і правільным нясеннем службы ў гарнізоне.
3. Асоба, адказная за які
||
Каменданцкая гадзіна — забарона без спецыяльнага дазволу з’яўляцца на вуліцы населенага пункта ў
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пра́віла, -а,
1. Палажэнне, якое выражае заканамернасць, пастаянныя суадносіны якіх
2. звычайна
3. Склад думак, норма паводзін, прывычка.
Як правіла — звычайна, найчасцей.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рэспу́бліка, -і,
1. Форма дзяржаўнага кіравання, пры якой усе вышэйшыя органы ўлады выбіраюцца або фарміруюцца агульнанацыянальнымі прадстаўнічымі ўстановамі.
2. Дзяржава з выбранымі на
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
изве́стный
1. (знакомый) вядо́мы;
2. (знаменитый) вядо́мы, выда́тны, знакамі́ты;
3. (определённый)
◊
в изве́стных слу́чаях у вядо́мых (пэ́ўных) вы́падках;
до (в) изве́стной сте́пени да (у) вядо́май (пэ́ўнай) ступе́ні.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Момант, мо́мэнт ’імгненне, міг’, ’
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
вы́лежацца, ‑жуся, ‑жышся, ‑жыцца;
1. Аднавіць свае сілы ляжаннем, добра адпачыць.
2. Набыць патрэбныя якасці, праляжаўшы
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)