сысу́чы
дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сысу́чы |
сысу́чая |
сысу́чае |
сысу́чыя |
| Р. |
сысу́чага |
сысу́чай сысу́чае |
сысу́чага |
сысу́чых |
| Д. |
сысу́чаму |
сысу́чай |
сысу́чаму |
сысу́чым |
| В. |
сысу́чы (неадуш.) сысу́чага (адуш.) |
сысу́чую |
сысу́чае |
сысу́чыя (неадуш.) сысу́чых (адуш.) |
| Т. |
сысу́чым |
сысу́чай сысу́чаю |
сысу́чым |
сысу́чымі |
| М. |
сысу́чым |
сысу́чай |
сысу́чым |
сысу́чых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
трасу́чы
дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
трасу́чы |
трасу́чая |
трасу́чае |
трасу́чыя |
| Р. |
трасу́чага |
трасу́чай трасу́чае |
трасу́чага |
трасу́чых |
| Д. |
трасу́чаму |
трасу́чай |
трасу́чаму |
трасу́чым |
| В. |
трасу́чы (неадуш.) трасу́чага (адуш.) |
трасу́чую |
трасу́чае |
трасу́чыя (неадуш.) трасу́чых (адуш.) |
| Т. |
трасу́чым |
трасу́чай трасу́чаю |
трасу́чым |
трасу́чымі |
| М. |
трасу́чым |
трасу́чай |
трасу́чым |
трасу́чых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
хадзя́чы
дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
хадзя́чы |
хадзя́чая |
хадзя́чае |
хадзя́чыя |
| Р. |
хадзя́чага |
хадзя́чай хадзя́чае |
хадзя́чага |
хадзя́чых |
| Д. |
хадзя́чаму |
хадзя́чай |
хадзя́чаму |
хадзя́чым |
| В. |
хадзя́чы (неадуш.) хадзя́чага (адуш.) |
хадзя́чую |
хадзя́чае |
хадзя́чыя (неадуш.) хадзя́чых (адуш.) |
| Т. |
хадзя́чым |
хадзя́чай хадзя́чаю |
хадзя́чым |
хадзя́чымі |
| М. |
хадзя́чым |
хадзя́чай |
хадзя́чым |
хадзя́чых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
фенаменало́гія, ‑і, ж.
1. Суб’ектыўна-ідэалістычны напрамак у сучаснай буржуазнай філасофіі, прадстаўнікі якога даводзяць, што свядомасць мае свой незалежны ад рэчаіснасці змест, а прадметы аб’ектыўнай рэальнасці (феномены) з’яўляюцца толькі сімваламі гэтага зместу.
2. У ідэалістычнай філасофіі Гегеля — вучэнне пра феномены свядомасці і формы развіцця духу.
[Ад грэч. pheinomenon — тое, што з’яўляецца і logos — вучэнне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зало́гII грам. стан, род. ста́ну м.;
возвра́тный зало́г зваро́тны стан;
действи́тельный зало́г незале́жны стан;
страда́тельный зало́г зале́жны стан.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Ста́лы ‘салідны, дарослы’, ‘грунтоўны’, ‘пастаянны, нязменны’ (ТСБМ, Нас., Ласт., Гарэц., Касп., Байк. і Некр., Сцяшк., Сл. ПЗБ, Федар. 4, Сержп. Прымхі, Варл.). Укр. ста́лий, польск. stały ‘пастаянны, нязменны’, чэш. stalý, славац. stály, серб.-харв. ста́лан, славен. stȃlen ‘тс’. Да стаць, першапачаткова незалежны дзеепрыметнік прошлага часу; гл. Сной₁, 604.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
здзіўля́ючы
дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
здзіўля́ючы |
здзіўля́ючая |
здзіўля́ючае |
здзіўля́ючыя |
| Р. |
здзіўля́ючага |
здзіўля́ючай здзіўля́ючае |
здзіўля́ючага |
здзіўля́ючых |
| Д. |
здзіўля́ючаму |
здзіўля́ючай |
здзіўля́ючаму |
здзіўля́ючым |
| В. |
здзіўля́ючы (неадуш.) здзіўля́ючага (адуш.) |
здзіўля́ючую |
здзіўля́ючае |
здзіўля́ючыя (неадуш.) здзіўля́ючых (адуш.) |
| Т. |
здзіўля́ючым |
здзіўля́ючай здзіўля́ючаю |
здзіўля́ючым |
здзіўля́ючымі |
| М. |
здзіўля́ючым |
здзіўля́ючай |
здзіўля́ючым |
здзіўля́ючых |
Кароткая форма: здзіўля́юча.
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
кіру́ючы
дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
кіру́ючы |
кіру́ючая |
кіру́ючае |
кіру́ючыя |
| Р. |
кіру́ючага |
кіру́ючай кіру́ючае |
кіру́ючага |
кіру́ючых |
| Д. |
кіру́ючаму |
кіру́ючай |
кіру́ючаму |
кіру́ючым |
| В. |
кіру́ючы (неадуш.) кіру́ючага (адуш.) |
кіру́ючую |
кіру́ючае |
кіру́ючыя (неадуш.) кіру́ючых (адуш.) |
| Т. |
кіру́ючым |
кіру́ючай кіру́ючаю |
кіру́ючым |
кіру́ючымі |
| М. |
кіру́ючым |
кіру́ючай |
кіру́ючым |
кіру́ючых |
Кароткая форма: кіру́юча.
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ко́лючы
дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ко́лючы |
ко́лючая |
ко́лючае |
ко́лючыя |
| Р. |
ко́лючага |
ко́лючай ко́лючае |
ко́лючага |
ко́лючых |
| Д. |
ко́лючаму |
ко́лючай |
ко́лючаму |
ко́лючым |
| В. |
ко́лючы (неадуш.) ко́лючага (адуш.) |
ко́лючую |
ко́лючае |
ко́лючыя (неадуш.) ко́лючых (адуш.) |
| Т. |
ко́лючым |
ко́лючай ко́лючаю |
ко́лючым |
ко́лючымі |
| М. |
ко́лючым |
ко́лючай |
ко́лючым |
ко́лючых |
Кароткая форма: ко́люча.
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
действи́тельный
1. (реальный) рэчаі́сны;
2. (подлинный) сапра́ўдны;
3. / действи́тельный зало́г грам. незале́жны стан;
действи́тельная слу́жба воен. абавязко́вая слу́жба;
действи́тельный член акаде́мии нау́к правадзе́йны член акадэ́міі наву́к.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)