шасцёрка ж., в разн. знач. шестёрка;

напіса́ць ~ку — написа́ть шестёрку;

па гэ́тым маршру́це хо́дзіць трамва́й ш. — по э́тому маршру́ту хо́дит трамва́й шестёрка;

ш. пік — карт. шестёрка пик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зне́сены

1. снесённый; ста́щенный;

2. снесённый; ста́щенный;

3. снесённый;

4. снесённый; со́рванный; унесённый;

5. снесённый;

6. карт. снесённый, сбро́шенный;

7. унесённый;

1-7 см. зне́сці I 1-7

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кало́да I ж.

1. коло́да;

2. перен., бран. коло́да, бревно́ ср.;

3. у́лей м., коло́да;

◊ валі́ць це́раз пень ~ду — вали́ть че́рез пень коло́ду

кало́да II ж., карт. коло́да

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́рта ж., в разн. знач. ка́рта;

тапаграфі́чная к. — топографи́ческая ка́рта;

санато́рная к. — санато́рная ка́рта;

кало́да карт — коло́да карт;

гуля́ць у ~ты — игра́ть в ка́рты;

○ ко́нтурная к. — ко́нтурная ка́рта;

няма́я к. — нема́я ка́рта;

сінапты́чная к. — синопти́ческая ка́рта;

◊ к. бі́та — ка́рта би́та;

(і) ка́рты ў ру́кі — (и) ка́рты в ру́ки;

раскры́ць ка́рты — раскры́ть ка́рты;

ста́віць на ка́рту — ста́вить на ка́рту;

зблы́таць ка́рты — спу́тать ка́рты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

захо́дзіць несов.

1. в разн. знач. заходи́ть, заха́живать; (попутно, мимоходом — ещё) завора́чивать; (о светилах — ещё) зака́тываться, сади́ться;

2. карт. ходи́ть;

1, 2 см. зайсці́;

◊ ро́зум за ро́зум з. — ум за ум захо́дит

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пабі́ты

1. разби́тый, поби́тый; переби́тый, переколо́ченный;

2. поби́тый, переби́тый;

3. поби́тый, изби́тый, поколо́ченный;

4. поби́тый;

5. разг. исконопа́ченный;

6. поби́тый;

7. карт. уби́тый, покры́тый;

1-7 см. пабі́ць 1-5, 7, 9

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

масць ж., в разн. знач. масть;

ко́ні адно́й ма́сці — ло́шади одно́й ма́сти;

хадзі́ць у м. — карт. ходи́ть в масть;

◊ пад м. — в масть, к ма́сти;

адно́й ~ці — одно́й ма́сти;

любо́й ~ці — любо́й ма́сти

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

умасці́ць I сов., разг.

1. умости́ть, вы́мостить, устла́ть;

у. даро́гу — умости́ть (вы́мостить, устла́ть) доро́гу;

2. (уложить) вмести́ть;

усё ўмасці́ць на воз — всё умости́ть (вмести́ть) на воз

умасці́ць II сов., карт. попа́сть в масть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кры́ть несов.

1. крыць; (покрывать — краской, позолотой и т. п.) пакрыва́ць; (обивать) абіва́ць, абабіва́ць; (обшивать тканью) абшыва́ць, паця́гваць;

кры́ть кры́шу крыць страху́ (дах);

2. (критиковать) крыць;

3. карт. біць;

кры́ть тузо́м біць ту́зам;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накало́ць, ‑калю, ‑колеш, ‑коле; зак.

1. чаго. Раскалоць пэўную колькасць чаго‑н. Накалоць дроў. □ Паколькі дошак не было, накалолі плашак, абчасалі іх. Шашкоў. Дома Шкробат накалоў лучыны, занёс яе ў хату і ўжо да ночы больш нікуды не пайшоў з сваёй хаты. Галавач.

2. каго. Колючы, забіць у нейкай колькасці. Накалоць свіней.

3. што. Пашкодзіць, параніць чым‑н. вострым. Гораў трапіў нагою па калена ў ваду, балюча накалоў руку на сухую і вострую, як косць, лазіну ў гушчары. Караткевіч.

4. што. Пракалоць паверхню чаго‑н. у многіх месцах. Накалоць слівы для варэння. // Наколваючы, зрабіць узор, малюнак. Накалоць контуры карт.

5. каго-што на што. Насадзіць, нанізаць на што‑н. вострае. Накалоць матыля на шпільку.

6. што. Раскалоць, расшчапіць што‑н. не да канца; надкалоць. Накалоць гарбуз. Накалоць калодку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)