перашчыпа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Пашчыпаць усё, многае або ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапраба́бка, ‑і, ДМ ‑бцы; Р мн. ‑бак; ж.

Маці прадзеда або прабабкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прывя́ліць, ‑вялю, ‑вяліш, ‑вяліць; зак., што.

Трохі, злёгку завяліць або правяліць. Прывяліць рыбу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прышрубава́цца, ‑буецца; зак.

Прымацавацца да чаго‑н. з дапамогаю шрубы або шрубавай нарэзкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пусто́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае або ўтварае пустату ўсярэдзіне. Пустотная лямпа. Пустотны прыбор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рабі́наўка, ‑і, ДМ ‑наўцы, ж.

Настойка на ягадах рабіны або рабінавая наліўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разба́віцца, ‑віцца; зак.

Разм. Стаць радчэйшым, слабейшым ад дабаўкі вады або іншай вадкасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разнамо́ўе, ‑я, н.

Наяўнасць розных моў або народаў, якія гавораць на розных мовах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ра́кія, ‑і, ж.

Слівавая або наогул фруктовая гарэлка (у балгар, сербаў і інш.).

[Балг. ракия.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рознаіме́нны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які нясе процілеглыя (дадатны або адмоўны) зарады. Рознаіменныя зарады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)