Verbum

паве́рсе, прысл.

1. Па верхняй частцы, верхам.

Пажар ішоў п.

2. Зверху, паверх чаго-н.

Падперазаўся п. вузенькай папружкай.

папаздзе́кавацца, -куюся, -куешся, -куецца; -куйся; зак., з каго-чаго (разм.).

Здзекавацца доўга, неаднаразова.

Беднае хлапчанё, папаздзекаваліся з яго людзі.

папарабі́ць, -раблю́, -ро́біш, -ро́біць і папаро́бліваць, -аю, -аеш, -ае; зак., што, чаго і без дап.

Рабіць многа, доўга, неаднаразова.

про́цьма, -ы, ж.

1. Бездань, прорва (у 1 знач.; уст.).

2. перан., каго-чаго. Вялікае мноства, безліч.

П. народу.

пушы́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Часцінка пуху ці чаго-н. іншага, што лёгкасцю нагадвае пух.

града́цыя, -і, ж.

Паслядоўнасць, паступовасць у размяшчэнні чаго-н., пры пераходзе ад аднаго да другога.

|| прым. градацы́йны, -ая, -ае.

даве́яць, -ве́ю, -ве́еш, -ве́е; -ве́й; -ве́яны; зак., што.

Закончыць веянне чаго-н.

Д. ячмень.

|| незак. даве́йваць, -ваю, -ваеш, -вае.

друшля́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Кухонная пасуда ў выглядзе каўша з дзірачкамі для працэджвання вадкасці, прамывання чаго-н.

ду́дкі, выкл. (разм.).

Вокліч, які азначае адмаўленне ад чаго-н., нязгоду з чым-н.

Не, брат, д.!

Не ўгаворыш.

маке́т, -а, М -ке́це, мн. -ы, -аў, м.

Мадэль, папярэдні ўзор чаго-н.

М. кнігі.

|| прым. маке́тны, -ая, -ае.