Verbum

нане́сці², 1 і 2 ас. не ўжыв., -нясе́; -не́сла і -нясла́; зак., чаго.

Знесці нейкую колькасць яек (пра птушак).

напра́ўшчык, -а, мн. -і, -аў м.

Майстар па напраўцы чаго-н.

Н. брытваў.

|| ж. напра́ўшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

напытлява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; -лява́ны; зак., чаго.

Дробна змалоць і прасеяць нейкую колькасць мукі.

Н. мукі на пірагі.

насса́ць, -ссу́, -ссе́ш, -ссе́; -ссём, -ссяце́, -ссу́ць; -ссі́; зак., чаго.

Пры дапамозе ссання атрымаць, здабыць (пра вадкасць).

Н. малака.

ната́цыя², -і, мн. -і, -цый, ж. (спец.).

Сістэма ўмоўных пісьмовых абазначэнняў чаго-н.

Шахматная н.

|| прым. натацы́йны, -ая, -ае.

нацыяналізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., што.

Правесці (праводзіць) нацыяналізацыю чаго-н.

Н. фабрыкі і заводы.

неахво́чы, -ая, -ае.

Які не мае жадання рабіць што-н., не выказвае ахвоты да чаго-н.

Н. да вучобы.

недамо́ўленасць, -і, ж.

1. Непаўната, незакончанасць выказвання, замоўчванне чаго-н.

Адчувалася н.

2. Адсутнасць дамоўленасці, узгодненасці.

Н. паміж сумежнікамі.

недаўме́нне, -я, н.

Здзіўленне, сумненне, стан нерашучасці як вынік неразумення чаго-н., няяснасці ў чым-н.

Быць у недаўменні.

непаразуме́нне, -я, н.

1. Няправільнае або недастатковае разуменне чаго-н.

Атрымалася н.

2. Адсутнасць узаемнага разумення.

Н. паміж сяброўкамі.