шу́нуць, -ну, -неш, -не; шунь; зак.

1. Раптам паліцца, хлынуць, уварвацца ў што-н.

Шунула вада.

У пакой шунула свежае паветра.

2. перан. Пайсці масай (пра людзей); паступіць у вялікай колькасці.

Натоўп шунуў.

Заказы шунулі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

катра́н

1. бот. катра́н, -ну м.;

2. зоол. катра́н, -на м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пека́н бот. пека́н, -на и (о древесине и собир.) -ну м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скос​I спец. скос, род. ско́су м.; (откос) адхо́н, -ну м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

унисо́н в разн. знач. унісо́н, -ну м.;

в унисо́н ва ўнісо́н;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уро́н м. стра́та, -ты ж., шко́да, -ды ж., уро́н, -ну м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

черноклён бот. чарнаклён, -на и (о древесине и собир.) -ну м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераго́н I, -ну м., в разн. знач. перего́н;

п. жывёлы — перего́н скота́;

на ~не Мінск — Пу́хавічы — на перего́не Минск — Пу́ховичи

пераго́н II, -ну м., спец. обра́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пы́рхнуць ​1, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Аднакр. да пырхаць ​1.

пы́рхнуць ​2, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

1. Аднакр. да пырхаць ​2.

2. Разм. Выказаць незадавальненне. Ведаў [Архіп], жонка часам пырхне, скажа што і калючае, а пасля хутка адыдзе і становіцца тая ж, звычайная, незаменная. Кавалёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

глытну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

Тое, што і глынуць. [Жанчына] глытнула некалькі разоў гарачага чаю. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)