Verbum

узлёт, -у, М -лёце, мн. -ы, -аў, м.

1. гл. узляцець.

2. перан., чаго. Уздым, натхненне (высок.).

У. сіл.

унутры́, прысл. і прыназ. з Р.

У сярэдзіне, у межах чаго-н.

У мяне ў. кіпела помста.

У. горада.

ускі́даць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Кідаючы, ускласці на верх чаго-н. усё, многае.

У. сена на вышкі.

ускруці́цца, -учу́ся, -у́цішся, -у́ціцца; зак. (разм.).

Устаць вельмі рана.

Чаго ты так рана ўскруціўся?

|| незак. ускру́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

утварэ́нне, -я, н.

1. гл. утварыцца, утварыць.

2. мн. -і, -яў. Тое, што ўтварылася з чаго-н.

Тлушчавыя ўтварэнні.

хруст, -у, М -сце, м.

Трэск ад чаго-н., што крышыцца, ломіцца і пад.

Х. яловых лапак пад нагамі.

цю-цю́ выкл., у знач. вык. (разм., жарт).

Ужыв. для абазначэння прапажы, знікнення чаго-н.

Грошыкі твае цю-цю!

папярхну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -перхняце́ся, -ну́цца; -ні́ся; зак.

Закашляцца ад пападання чаго-н. у дыхальнае горла.

П. дымам.

паскара́льнік, -а, мн. -і, -аў, м. (спец.).

Устройства, устаноўка для паскарэння якіх-н. працэсаў, руху чаго-н.

Пнеўматычны п.

патало́к, -лка́, м. (спец.).

Найбольшая вышыня пад’ёму лятальнага апарата, а таксама (разм.) наогул мяжа, найбольш магчымая норма чаго-н.