мнагасло́йны, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з некалькіх або многіх слаёў. Мнагаслойныя горныя пароды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мнагачле́н,

Алгебраічнае вырашэнне, складзенае з сумы або рознасці некалькіх адначленаў. Вышэйшы член мнагачлена.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

многастады́йны, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з некалькіх або многіх стадый. Многастадыйныя працэсы вытворчасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мулінэ́, нескл., н.

Баваўняныя або віскозныя штапельныя каляровыя ніткі для вышывання. Вышываць мулінэ.

[Ад фр. mouliner — сукаць шоўк.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

набу́ціць, ‑бучу, ‑буціш, ‑буціць; зак., што.

Вылажыць бутам (каменем або шчэбенем). Набуціць фундамент.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надо́мнік, ‑а, м.

Рабочы прадпрыемства або арцелі, які выконвае даручаную яму працу дома.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

націска́льнасць, ‑і, ж.

Такое становішча складу або гука, калі на яго падае націск.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непадве́дамны, ‑ая, ‑ае.

Які не падлягае нагляду, распараджэнням данай службовай асобы або ўстановы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паабпа́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Абпаліць усё, многае або ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паапуска́цца, ‑аецца; зак.

Апусціцца — пра ўсё, многае або пра ўсіх, многіх. Галіны паапускаліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)