ката́ль, ‑я, м.

Рабочы, які займаецца выкаткай або падвозам грузаў уручную, на тачцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кінгсто́н, ‑а, м.

Клапан у падводнай частцы судна для набірання або вылівання вады.

[Ад уласн. імя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крыптагра́фія, ‑і, ж.

Спосаб пісьма, зразумелы толькі для дасведчаных або разлічаны на адгадванне.

[Ад грэч. ktyptós — скрыты і gráphō — пішу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мадзья́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мадзьяраў, належыць або ўласцівы ім; венгерскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мано́метр, ‑а, м.

Прылада для вымярэння ціску вадкасці або газу ў замкнёнай прасторы.

[Ад грэч. manós — рэдкі, не шчыльны і metreō — вымяраю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мантэкры́ста, нескл., н.

Сістэма дробнакаліберных ружжаў і пісталетаў; ружжо або пісталет гэтай сістэмы.

[Фр. Monte — Cristo ад імя героя рамана А. Дзюма «Граф Мантэ-Крыста».]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маргіна́ліі, ‑ій; адз. маргіналія, ‑і, ж.

Кніжн. Заўвагі на палях кнігі або рукапісу.

[Ад лац. marginalis — які знаходзіцца на краі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

металаёмісты, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які характарызуецца вялікім расходам або спажываннем металу. Металаёмістая машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

метатэ́за, ‑ы, ж.

Спец. Міжвольная перастаноўка двух суседніх гукаў або складоў у слове.

[Ад грэч. metathesis — перастаноўка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міну́шкі, ‑шак.

Травяністая шматгадовая або аднагадовая расліна сямейства каменяломнікавых з ярка-жоўтымі кветкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)