прыто́мнець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее;
Прыходзіць да прытомнасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыто́мнець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее;
Прыходзіць да прытомнасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гарбаце́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее;
Станавіцца гарбатым.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
склюдава́цца, ‑дуецца;
1. Падвяргацца склюдаванню.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стральча́ты, ‑ая, ‑ае.
Які мае форму востравугольнай аркі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цыркавы́, ‑ая, ‑ое.
Які мае адносіны да цырка, належыць цырку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фаго́т, ‑а,
Драўляны духавы музычны інструмент тэнарова-басовага дыяпазону з канічным каналам і падвойнай трысцінкай.
[Іт. fagotto.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паадрыва́цца, ‑аецца;
Адарвацца — пра ўсё, многае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
азяро́дны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да азярода.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
збяле́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее;
Стаць белым; пабялець.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пянчу́к, пенчука,
Невялікі пень.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)