зары́цца, -ы́юся, -ы́ешся, -ы́ецца; зак. (разм.).

1. Закапа́цца, схавацца ў вырытым паглыбленні або ў чым-н. сыпкім, рыхлым.

З. ў сена.

2. Схаваць (твар, галаву) у што-н. мяккае.

З. тварам у падушку.

|| незак. зарыва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разве́яць, -ве́ю, -ве́еш, -ве́е; -ве́й; -ве́яны; зак., што.

1. Разнесці ў розныя бакі (ветрам).

Віхор падхапіў шматкі сухога сена, падняў іх угару і развеяў.

2. перан. Рассеяць, знішчыць, разагнаць.

Р. трывогу.

Р. сумненні.

|| незак. разве́йваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

носи́лки

1. насі́лкі, -лак ед. нет;

2. (больше — для сена) насі́лы, род. насі́л, ед. насі́ла, -лы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

оха́пка ж. (дров) бярэ́мя, -мя ср.; (сена) аха́пак, -пка м.;

взять в оха́пку разг. узя́ць у аха́пак.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жмак, ‑а, м.

Няпэўная колькасць чаго‑н. (сена, саломы і пад.), большая за жменю, але меншая за ахапак. [Жаўнер], што сядзеў на стажку, сумыслу кінуў на дзеда жмак сена. Колас. Дзяўчына адышлася за некалькі крокаў ад кошыка і, ухапіўшы жмак сухога верасу, падняла яго. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стагава́ць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе; незак., што і без дап.

Складаць у стог, стагі (салому, сена і пад.). [Міша:] — Навошта мне горад? Я люблю зямлю. Люблю сена стагаваць. Мыслівец. Араў і стагаваў гадамі, Не для сябе, не для радні, — Пасталі доўгімі радамі Твае [хлебароб] цяжкія працадні. Грахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жмачо́к, ‑чка, м.

Памянш. да жмак; невялікі жмак. Нупрэй сядзеў на жмачку сена, узятага з будкі. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накасі́ць, ‑кашу, ‑косіш, ‑косіць; зак., чаго.

Скасіць пэўную колькасць чаго‑н. Накасіць воз травы. Накасіць жывёле сена.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сенаразбіва́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Сельскагаспадарчая машына для разбівання, пераварочвання сена пры сушцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уко́сны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ўкосу, прыгодны для касьбы на сена. Укосная маса. Укосны луг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)