цы́трусавы, -ая, -ае.

1. гл. цытрус.

2. у знач. наз. цы́трусавыя, -ых. Вечназялёныя субтрапічныя і трапічныя пладовыя расліны, да якіх адносяцца лімоны, апельсіны, мандарыны, грэйпфруты і інш.

Пасадкі цытрусавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

плюшчападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Які мае выгляд плюшчу, падобны на плюшч. Плюшчападобныя расліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карэ́нішчавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае карэнішча. Карэнішчавыя расліны. Карэнішчавыя злакі. Карэнішчавае пустазелле.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каўчукаво́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Спецыяліст, які разводзіць і вырошчвае каўчуканосныя расліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

водалюбі́вы, ‑ая, ‑ае.

Які расце пераважна на вільготных, сырых глебах. Водалюбівыя расліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́каласаваць, ‑суе; зак.

Выпусціць колас (пра збожжавыя расліны). Выкаласавала жыта на палетках.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сакаго́нны, ‑ая, ‑ае.

Які выклікае ўзмоцненае выдзяленне страўнікавага соку. Сакагонныя лекавыя расліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

смалано́сны, ‑ая, ‑ае.

Які ўтрымлівае смалу; з якога здабываюць смалу. Смаланосныя расліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

со́ма, ‑ы, ж.

Спец. Усе клеткі жывёлы або расліны, за выключэннем палавых.

[Грэч. sōma — цела.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фітаклі́мат, ‑у, М ‑мэце, м.

Сукупнасць метэаралагічных умоў, у якіх жывуць расліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)