рабі́ннік I, -ку м., собир. (лес) ряби́нник

рабі́ннік II м., зоол. ряби́нник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыго́нны I (пригоняемый) приго́нный;

п. лес — приго́нный лес

прыго́нны II ист.

1. прил. крепостно́й;

~нная зале́жнасць — крепостна́я зави́симость;

2. в знач. сущ. крепостно́й;

○ ~ннае пра́ва — крепостно́е пра́во

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тава́рны в разн. знач. това́рный;

т. цягні́к — това́рный по́езд;

т. лес — това́рный лес;

○ ~ная вытво́рчасць — эк. това́рное произво́дство;

т. рубе́ль — эк. това́рный рубль;

т. фетышы́зм — това́рный фетиши́зм

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дубня́к, ‑у, м.

Малады дубовы лес. У дубняку густы пах прэлага лісця і жалудоў ап’яняў змораных людзей. Шамякін. Густы лес пачаў радзець, на змену вялікім дрэвам пайшоў малады дубняк. Васілеўская.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

збе́дніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены і збядні́ць, -ню́, -ні́ш, -ні́ць; зак., каго-што.

1. Зрабіць бедным; абядніць.

З. прыроду, высекшы лес.

2. Пазбавіць каго-, што-н. выразнасці, сілы.

З. літаратурны вобраз.

|| незак. збядня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́губіць, ‑блю, ‑біш, ‑біць; зак., што.

Знішчыць дашчэнту. Выгубіць лес.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карага́чавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да карагача. Карагачавы лес.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лесаго́н, ‑а, м.

Рабочы, які дастаўляе крапёжны лес у забой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плытавы́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да плыта. Плытавы лес.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ляскоўка ’дзікая лясная яблыня; плод з яе’ (кір., Нар. сл.; чачэр., Мат. Гом.), ляскоўкі ’лясныя яблыкі’ (КЭС, Чыгрынаў). Утворана ад лясковы, якое ад лясок ’гай, невялікі лес’ (гл.). Параўн. ст.-польск. lasko ’тс’, н.-луж. lěsko ’малы ліставы лес’ < lěso ’ліставы лес’, ст.-чэш. les, lesy ’лістота’, ’парасткі’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)