рыжына́, ‑ы, ж.

Разм. Рыжы колер; адценне рыжага колеру. Рыжына ў валасах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сафрані́н, ‑у, м.

Спец. Фарбавальнік чырвона-фіялетавага колеру, які вызначаецца вялікай устойлівасцю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

та́лій, ‑ю, м.

Хімічны элемент — мяккі і лёгкаплаўкі метал блакітна-сівога колеру.

[Ад грэч. thallos — зялёная галінка (назва дадзена па ярка-зялёнай лініі спектра).]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

траты́л, ‑у, м.

Цвёрдае крышталічнае рэчыва жоўтага колеру з вялікай выбуховай сілай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хрызако́ла, ‑ы, ж.

Мінерал класа сілікатаў блакітнага, зялёнага, сіняга колеру; медная руда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жу́хнуць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -не; жух, жу́хла; незак.

Траціць свежасць колеру, станавіцца цьмяным.

Фарбы ад часу жухнуць.

|| зак. зжу́хнуць, -не; -жух, -жу́хла і пажу́хнуць, -не; -жу́х, -жу́хла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вясну́шкі, -шак, адз. -шка, -і, ДМ -шцы, ж.

Пігментныя плямкі карычневага або жоўтага колеру на скуры, якія паяўляюцца ў некаторых людзей вясной.

Увесь у вяснушках.

|| прым. вясну́шачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каву́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Аднагадовая расліна сямейства гарбузовых з вялікімі салодкімі пладамі, а таксама круглы сакавіты плод гэтай расліны з салодкай мякаццю чырвонага колеру.

|| прым. кавуно́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

на́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; ж.

Сорт грубай баваўнянай тканіны, найчасцей жоўтага колеру.

[Ад назвы горада Нанкіна.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аліві́н, ‑у, м.

Сілікат магнію і жалеза; паўкаштоўны камень зеленаватага колеру розных адценняў.

[Ад лац. oliva — масліна.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)