пік, -а і -у, мн. -і, -аў м.

1. -а. Спічастая вяршыня гары.

2. -у, перан. Найвышэйшы ўздым у развіцці чаго-н., у якой-н. дзейнасці.

П. у рабоце.

3. нязм. Які адносіцца да кароткачасовага рэзкага ўздыму.

Гадзіны п. у рабоце транспарту.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мой, майго́, м., мая́, маёй, ж., маё, майго́, н., мн. мае́, маі́х; займ. прынал.

1. Які належыць мне, адносіцца да мяне.

Мая кватэра.

2. у знач. наз. Родныя, блізкія.

Зараз павінны мае вярнуцца.

На маё (яго) выйшла (разм.) — так, як я (ён) хацеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грыбо́к, -бка́, мн. -бкі́, -бко́ў, м.

1. гл. грыб.

2. Мікраарганізм, які адносіцца да грыбоў, выклікае захворванне скуры і інш.

3. Збудаванне ў форме грыба для адпачынку, сховы ад сонца, дажджу і пад.

|| прым. грыбко́вы, -ая, -ае (да 2 знач.).

Грыбковыя захворванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

какаі́навы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да какаіну. Какаінавы наркоз.

2. у знач. наз. какаі́навыя, ‑ых. Сямейства раслін, да якога адносіцца какаінавы куст і інш.

•••

Какаінавы куст гл. куст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыма́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прыняць.

•••

Прымаць (браць) блізка да сэрца — спачувальна адносіцца да чаго‑н.; шчыра зацікавіцца чым‑н.

Прымаць да ведама — даведаўшыся аб чым‑н., пагаджацца, улічваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

добразычлі́вец, ‑ліўца, м.

Той, хто прыхільна, спагадліва адносіцца да каго‑н. Вырастаючы са штонікаў і спаднічак, акуратна зацыраваных рукамі маці, мы не заўсёды разумеем, які шчыры добразычлівец, сябар нам маці. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парэфо́рменны, ‑ая, ‑ае.

Які адносіцца да перыяду пасля рэформы. Рэвалюцыйны пафас беларускай дэмакратычнай паэзіі 1905–1907 гадоў з’яўляўся яркім выражэннем незадаволенасці, якая накаплялася ў народных нізах на працягу парэформеннага саракагоддзя. Лойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

псо́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які адносіцца да пароды хартоў з доўгай пакручастай поўсцю. Псовы хорт.

2. у знач. наз. псо́выя, ‑ых. Сямейства млекакормячых, да якога адносяцца сабакі, ваўкі, лісіцы і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

філо́саф, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Спецыяліст па філасофіі, а таксама ўвогуле мысліцель, што займаецца распрацоўкай пытанняў светапогляду.

2. перан. Чалавек, які ўдумліва, сур’ёзна ставіцца да жыцця, спакойна і разважліва адносіцца да жыццёвых няўдач і стрэсаў.

3. Той, хто схільны да абстрактных разважанняў (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адмо́ўна нареч.

1. отрица́тельно; неодобри́тельно;

а. адно́сіцца да чаго-не́будзь — отрица́тельно относи́ться к чему́-л.;

а. адазва́цца — неодобри́тельно (отрица́тельно) отозва́ться;

2. предосуди́тельно;

а. паво́дзіць сябе́ — предосуди́тельно вести́ себя́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)