гіда́льга, нескл., м.

Гіст. Іспанскі дваранін.

[Ісп. hidalgo.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самбрэ́ра, нескл., н.

Іспанскі з шырокімі палямі капялюш.

[Ісп. sombrero ад sombra — цень.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

качу́ча, ‑ы, ж.

Іспанскі народны танец, які выконваецца з кастаньетамі.

[Ісп. cachucha.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чако́на, ‑ы, ж.

Старадаўні іспанскі танец. // Музычны твор у рытме гэтага танца.

[Ісп. chacona.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фанда́нга, нескл., н.

Іспанскі народны танец, які выконваецца ў суправаджэнні гітары і кастаньет.

[Ісп. fandango.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сараба́нда, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

1. Старажытны іспанскі танец трохдольнага размеру, а таксама музыка да гэтага танца.

2. Музычны твор у рытме гэтага танца.

[Ісп. zarabanda.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

балеро́, нескл., н.

1. Іспанскі народны танец, які суправаджаецца спевамі і прыцокваннем кастаньет. // Музычны твор у рытме гэтага танца.

2. Частка нацыянальнага іспанскага ўбрання ў выглядзе кароткай безрукаўкі.

[Ісп. bolero.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сегіды́лья, ‑і, ж.

Іспанскі народны танец трохдольнага размеру, які суправаджаецца спевамі, ігрой на гітары і кастаньетах, а таксама музыка да гэтага танца. // Музычны твор у рытме гэтага танца. Сегідылья Альбеніса.

[Ісп. seguidilla.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хо́та, ‑ы, ДМ хоце, ж.

1. Іспанскі народны танец у хуткім тэмпе, а таксама музыка да гэтага танца. Танцаваць хоту.

2. Музычны твор у стылі гэтага танца. «Арагонская хота» Глінкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каро́ль, караля́, мн. каралі́, каралёў, м.

1. Адзін з тытулаў манарха, а таксама асоба, якая носіць гэты тытул.

Іспанскі к.

2. перан., чаго або які. Манапаліст у якой-н. галіне прамысловасці і гандлю.

3. перан., чаго або які. Пра таго, хто вылучаецца сярод іншых у якой-н. галіне дзейнасці, хто дасягнуў дасканаласці.

К. пейзажу.

4. Галоўная фігура ў шахматнай гульні.

5. Ігральная карта, на якой намалявана мужчынская фігура ў кароне.

|| ж. карале́ва, -ы, мн. -ы, -ле́ў (да 1 знач.).

|| прым. карале́ўскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)