выра́зней нареч. сравнит. ст.

1. ясне́е, бо́лее я́сно, отчётливее, бо́лее отчётливо, чётче, бо́лее чётко; разбо́рчивее, бо́лее разбо́рчиво;

2. вырази́тельнее, бо́лее вырази́тельно; вня́тнее, бо́лее вня́тно; членоразде́льнее;

3. ясне́е, бо́лее я́сно, отчётливее, бо́лее отчётливо, чётче, бо́лее чётко;

1-3 см. выра́зна

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выра́знейшы прил. сравнит. ст.

1. ясне́е, бо́лее я́сный, отчётливее, бо́лее отчётливый, чётче, бо́лее чёткий; разбо́рчивее, бо́лее разбо́рчивый;

2. вырази́тельнее, бо́лее вырази́тельный; вня́тнее, бо́лее вня́тный; членоразде́льнее, бо́лее членоразде́льный;

3. ясне́е, бо́лее я́сный; отчётливее, бо́лее отчётливый, чётче, бо́лее чёткий;

1-3 см. выра́зны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ясне́ць, ‑ее; незак.

1. Станавіцца ясным, светлым; праясняцца. [Воблакі] пачынаюць дзяліцца, яснець, кучаравіцца і выплываюць з-за далягляду, як каравелы. Карпаў. Неба спакваля яснела. Мележ. / у безас. ужыв. На ўсходзе ўжо яснела. // Станавіцца больш лагічным, дакладным. Думкі цяпер у яе [жанчыны] пачалі яснець. Чорны. // Станавіцца радасным, незасмучаным. Твар у старшыні яснее, у вачах паяўляецца ўсмешка. Палтаран. Твой смех звінеў, Яснеў погляд Вясновы, Як вішнёвы цвет... Барадулін.

2. Вылучацца сярод чаго‑н.; віднецца. Толькі на ўскраіне, у вузкім акенцы аднаго з дамоў, жоўтай плямай яснела шыба. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

яна́, яе, ёй, яе, ёй (ёю), аб ёй; мн. яны; займ. асаб. 3 ас. адз. ж.

1. Ужываецца (з мэтай пазбегнуць паўтарэння) замест назоўніка жаночага роду адзіночнага ліку, які абазначае, звычайна ў папярэднім кантэксце, прадмет гаворкі. Партыя намі кіруе, Мы — выхаванцы яе. Куляшоў. // (у спалучэнні са словам «сама»). Іменна тая, а не хто іншы; тая самая.

2. толькі Р. Ужываецца ў знач. прыналежная займенніка; яе. Як маліны, яе [Бандароўны] губкі, А твар, як лілея; Як дзве зоркі, яе вочы, Гляне — свет яснее. Купала.

3. У спалучэнні з часціцай «вось» набывае ўказальны характар. Вось яна — родная старонка!

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ясне́ць несов.

1. в разн. знач. ясне́ть;

далі́на ясне́е — доли́на ясне́ет;

ду́мкі ясне́юць — мы́сли ясне́ют;

2. (становиться светлее) светле́ть;

во́блакі ўжо ясне́юць — облака́ уже́ светле́ют;

3. безл. светле́ть, проя́сниваться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пу́тать несов.

1. в разн. знач. блы́таць;

пу́тать ни́тки блы́таць ні́ткі;

пу́тать бума́ги на столе́ блы́таць папе́ры на стале́;

я всегда́ их пу́таю — они́ похо́жи друг на дру́га я заўсёды іх блы́таю — яны́ падо́бныя адзі́н да аднаго́;

не пу́тайте, отвеча́йте ясне́е не блы́тайце, адка́звайце ясне́й;

2. (вовлекать) разг. блы́таць; уме́шваць;

не пу́тайте меня́ в э́то де́ло не блы́тайце (не ўме́швайце) мяне́ ў гэ́ту спра́ву;

3. (лошадей) обл. пу́таць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

блы́таць несов.

1. пу́тать, спу́тывать;

б. ні́ткі — пу́тать (спу́тывать) ни́тки;

2. (о понятиях) сме́шивать, меша́ть;

3. (говорить, рассказывать неточно) пу́тать;

не ~тайце, гавары́це ясне́й — не пу́тайте, говори́те ясне́е;

4. (сбивать с толку) пу́тать;

ён мяне́ блы́тае — он меня́ пу́тает;

5. (вмешивать) впу́тывать;

не ~тайце мяне́ ў гэ́ту спра́ву — не впу́тывайте меня́ в э́то де́ло;

6. (обознаваться) пу́тать;

яны́ так падо́бны, што іх заўсёды блы́таюць — они́ так похо́жи, что их всегда́ пу́тают;

◊ б. сляды́ — замета́ть следы́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)