малі́ніна ж., разг. (одна ягода малины) мали́нина

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

П’яні́цы ’буякі’ (Сл. ПЗБ), піяніцы ’тс’. Да п’яны (гл.), паводле першасных уяўленняў, названы так з-за ап’яняючых, адурманьваючых уласцівасцяў, параўн. рус. дыял. пьяника, пьяница, пьяная ягода, дурника і пад., хаця ачмурэнне выклікае расліна багун, якая расце разам з буякамі: пʼяніцы ядуць, але ад багуна апʼянееш (астрав., Сл. ПЗБ). Меркаванне Грынавяцкене (LKK, 30, 122) пра ўплыў літ. girtuökles (< girtas ’п’яны’) па лінгвагеаграфічных прычынах (фіксацыя назвы пьяная ягода на поўначы Расіі, гл. Мяркулава, Очерки, 234), хутчэй за ўсё, не мае падстаў.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

чарні́ца I ж. (одна ягода) черни́чина

чарні́ца II ж., церк., уст. черни́ца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

смо́ква ж.

1. (плод) смо́ква, инжи́р м.; ви́нная я́года;

2. (дерево) смо́ква, смоко́вница

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

черни́ка ж., мн. нет чарні́цы, -ні́ц; (одна ягода) чарні́чына, -ны ж., чарні́ца, -цы ж.; (о растении) чарні́чнік, -ку м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Дурні́цы ’ягады буякі’ (БРС, Нас., Касп., Бяльк., Сцяшк., Жд. 2). Параўн. іншыя назвы гэтай расліны: п’яніца, галава‑боль (гл. Кіс.). Укр. дурниця (таксама болиголов, дурнопян, дурнина, пияки), у рус. мове пьяница (дурни́ца азначае розныя травы), у ням. Rauschheere. Ужо Насовіч пісаў: «ягода, имеющая одуряющее, наркотическое свойство». Назва ўтворана ад дурны́ (паводле ўласцівасцей расліны). Параўн. буякі́ ’тс’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дурні́ца I ж., груб. ду́ра, дурёха;

2. ласк. ду́рочка

дурні́ца II ж. (одна ягода голубики) голуби́чка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

я́гада ж. я́года;

ві́нныя ~ды — ви́нные я́годы;

во́ўчыя ~ды — во́лчьи я́годы;

аднаго́ по́ля ~ды — одного́ по́ля я́годы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

інжы́р м.

1. (род. інжы́ра) (дерево) инжи́р, смоко́вница ж., фи́говое де́рево;

2. собир. (род. інжы́ру) (плоды) инжи́р, смо́ква ж., ви́нная я́года, фи́га ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

малі́на ж.

1. (одна ягода малины) мали́нина, мали́нка;

2. (горячий отвар и варенье) мали́на;

паі́ць ~най — пои́ть мали́ной;

не жыццё, а м.погов. не жизнь (не житьё), а мали́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)