э́кстра-клас

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. э́кстра-клас
Р. э́кстра-класа
Д. э́кстра-класу
В. э́кстра-клас
Т. э́кстра-класам
М. э́кстра-класе

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

э́кстра-кла́сс э́кстра-кла́с, род. э́кстра-кла́са м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

э́кстра-клас м. э́кстра-класс

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

экстра...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню словам «звыш», «па-за», «дадаткова», напрыклад: экстраардынарны, экстрапаляцыя.

[Ад лац. extra — звыш, па-за.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экстра-кла́с, ‑а, м.

Вышэйшы клас, разрад, кваліфікацыя і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)