э́кстра, нескл. прым.

Самы лепшы, найвышэйшы (пра якасць, гатунак тавару).

Шакалад э.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

э́кстра

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
э́кстра - -

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

э́кстра

прыметнік, нескланяльны

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

э́кстра прил., нескл. э́кстра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

э́кстра прил. э́кстра неизм.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

э́кстра, нескл. прым.

Самы лепшы, найвышэйшы (пра сорт, якасць, гатунак тавару). Масла экстра.

[Ад лац. extra — звыш меры, занадта.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

э́кстра

(лац. extra = звыш меры, занадта)

самы высокі, самы лепшы (пра сорт тавару; напр. масла э.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

экстра..., прыстаўка.

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па знач. словам «найвышэйшы», «звыш», «па-за», «дадаткова», напр.: экстраклас, экстраардынарны, экстразанальны, экстрапошта.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

экстра...

т. 18, кн. 1, с. 78

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

э́кстра-кла́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. э́кстра-кла́с э́кстра-кла́сы
Р. э́кстра-кла́су э́кстра-кла́саў
Д. э́кстра-кла́су э́кстра-кла́сам
В. э́кстра-кла́с э́кстра-кла́сы
Т. э́кстра-кла́сам э́кстра-кла́самі
М. э́кстра-кла́се э́кстра-кла́сах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)