нападро́ст,

У выразе: шыць нападрост — з запасам, з разлікам на рост.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нападро́ст,

У выразе: шыць нападрост гл. шыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыта́льваць

‘шыць або ўшываць што-небудзь па таліі’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыта́льваю прыта́льваем
2-я ас. прыта́льваеш прыта́льваеце
3-я ас. прыта́львае прыта́льваюць
Прошлы час
м. прыта́льваў прыта́львалі
ж. прыта́львала
н. прыта́львала
Загадны лад
2-я ас. прыта́львай прыта́львайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыта́льваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адшы́цца, ‑шыюся, ‑шыешся, ‑шыецца; зак.

Разм. Скончыць шыць, пакінуць шыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

амшы́ць, -шу́, -шы́ш, -шы́ць; -шы́м, -шыце́, -ша́ць; амшы́ты; зак., што.

Тое, што і абымшыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шить несов.

1. шыць;

2. (вышивать) вышыва́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пушы́ць, -шу́, -шы́ш, -шы́ць; -шы́м, -шыце́, -ша́ць; незак.

1. што. Рабіць пушыстым.

П. валасы.

П. пер’е.

2. перан., каго (што). Моцна лаяць, распякаць (разм.).

|| зак. распушы́ць, -шу́, -шы́ш, -шы́ць; -шы́м, -шыце́, -ша́ць; -пу́шаны.

|| наз. пушэ́нне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апу́шыць, -шыць; безас.; зак., каго-што (разм.).

Занадта павялічыцца ў аб’ёме, раздзьмуцца (пра жывот).

Апушыла жывот.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

застра́шыць, -шу, -шыш, -шыць; -шаны; зак., каго (што).

Навесці страх, запужаць.

|| незак. застра́шваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шыццё, -я́, н.

1. гл. шыць.

2. Тое, што шыюць ці сшытае; шытво.

Здаць ш. заказчыку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)