грот¹, -а, М гро́це, мн. -ы, -аў, м.

Штучная або прыродная пячора.

Штучны г.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ко́панка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Выкапаны штучны вадаём, запоўнены вадой; сажалка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

де́ланный прил. шту́чны; (неестественный) ненатура́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вадасхо́вішча, -а, мн. -ы, -ішч і -аў, н.

Штучны вадаём для збору і захавання вады.

|| прым. вадасхо́вішчны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

клі́нкер, -у, м. (спец.).

Вельмі моцны вогнетрывалы і воданепранікальны штучны камень, а таксама абпаленая да спякання цэментная сыравіна.

|| прым. клі́нкерны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фі́стула, -ы, мн. -ы, -тул, ж.

У медыцыне: свішч або штучны канал ад хворага ачага на паверхню скуры.

|| прым. фі́стульны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

афектава́ны, ‑ая, ‑ае.

Штучны, ненатуральна прыўзняты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

са́жалка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

1. Штучны вадаём.

2. Садок для рыбы.

|| прым. са́жалкавы, -ая, -ае (спец.).

Сажалкавая рыбная гаспадарка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тэхне́цый, ‑ю, м.

Штучны радыеактыўны хімічны элемент.

[Лац. Technetium.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бетані́т, ‑у, м.

Штучны камень, зроблены з бетону.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)