распу́хлы, -ая, -ае.

1. Які распух.

Распухлая рука.

2. перан. Які моцна павялічыўся ў памерах, аб’ёме (разм.).

Р. штат.

|| наз. распу́хласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зашта́тны, -ая, -ае (уст.).

Пазаштатны, які не ўваходзіць у штат.

З. работнік.

○

Заштатны горад (уст.) — горад, які ўваходзіць у павет, але не з’яўляецца адміністрацыйным цэнтрам павета.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

неўкамплектава́ны, ‑ая, ‑ае.

Няпоўны па саставу. Неўкамплектаваны штат установы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звышшта́тны, ‑ая, ‑ае.

Які не ўваходзіць у штат, існуе звыш устаноўленага плату. Звышштатная пасада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

няшта́тны, ‑ая, ‑ае.

Які не ўваходзіць у штат ​2 (у 2 знач.). Няштатны работнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Флори́да (п-в и штат Северной Америки) Флары́да, -ды ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зашта́тны, ‑ая, ‑ае.

Уст. Які не ўваходзіць у штат установы, прадпрыемства; пазаштатны. Заштатны работнік.

•••

Заштатны горад гл. горад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыдво́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Які знаходзіцца на службе пры двары манарха. Прыдворная знаць. Прыдворны паэт.

2. у знач. наз. прыдво́рны, ‑ага, м.; прыдво́рная, ‑ай, ж. Асоба, якая ўваходзіць у штат двара манарха.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чараўні́ца, ‑ы, ж.

1. Жан. да чараўнік (у 1, 2 знач.).

2. перан. Пра незвычайна прыгожую жанчыну. [Лабановіч:] — Я лічу, што ў завітанскай чараўніцы і так вялікі штат кавалераў, і мая там прысутнасць ніколечкі не павялічыць яе вагі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

залічы́ць сов.

1. (принять) зачи́слить;

з. у штат — зачи́слить в штат;

2. (принять в счёт чего-л.) засчита́ть, заче́сть;

з. адзі́н год слу́жбы за два — засчита́ть оди́н год слу́жбы за́ два;

3. (в разряд каких-л. явлений, на чей-л. счёт) отнести́ (к чему; на что);

4. заче́сть, поста́вить зачёт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)