валако́нца, ‑а, н.

Ласк. да валакно. Агнявыя валаконцы Ткуцца ў шоўк чырвоны. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ліло́васць, ‑і, ж.

Уласцівасць ліловага. І калыхаўся за плячыма шоўк, ліловасцю аздобіў плечы. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

віско́за, ‑ы, ж.

Студзяністае клейкае цэлюлознае рэчыва, з якога вырабляецца штучны шоўк. // Вырабы з віскозы.

[Ад лац. viscosus — клейкі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сыре́ц сырэ́ц, -рцу́ м.;

кирпи́ч-сыре́ц цэ́гла-сырэ́ц;

шёлк-сыре́ц шоўк-сырэ́ц.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сырэ́ц, -рцу́ м. сыре́ц;

цэ́гла-с. — кирпи́ч-сыре́ц;

шоўк-с. — шёлк-сыре́ц

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трыацэта́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да трыацэтату. Трыацэтатнае валакно. // Зроблены з такога валакна. Трыацэтатны шоўк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шоўка... (а таксама шаўка...).

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «шоўк», напрыклад: шоўкаапрацоўчы, шоўкакамбінат, шоўкаматальны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ядва́б, ‑у, м.

Уст. і паэт. Шоўк. / у перан. ужыв. За каляінкамі для калёс — шырэйшыя стужачкі таго ж травянога ядвабу. Гартны.

[Польск. jedwab з чэшск.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Мулінэ ’баваўняныя або віскозныя штапельныя каляровыя ніткі для вышывання’ (ТСБМ). З рус. мулине́ ’тс’, якое з франц. moulinet ’суканы’ < mouliner ’сукаць шоўк’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

купо́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да купона (у 1 знач.). Купонны даход.

2. Які складаецца з купонаў (у 2 знач.), прызначаны для купонаў. Купонны шоўк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)