папу́кацца, ‑аецца; зак.

Разм. Палопацца, паразрывацца — пра ўсё, многае. Шары папукаліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кікс, ‑у, м.

Няўдалы ўдар кіем па шары ў більярднай гульні.

[Англ. kicks.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зоагеагра́фія, ‑і, ж.

Навука аб размеркаванні, размяшчэнні жывёл на зямным шары.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

краке́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кракета. Кракетныя шары. Кракетная пляцоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Акура́лі окуралʼі ’шары’ (КСТ) да акуляры (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

столкну́ться

1. (двигаясь, удариться — с кем, чем) сту́кнуцца, сутыкну́цца;

билья́рдные шары́ столкну́лись білья́рдныя шары́ сту́кнуліся;

2. перен. (встретиться, войти в противоречие) сутыкну́цца;

на́ши интере́сы столкну́лись на́шы інтарэ́сы сутыкну́ліся.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кіксану́ць

‘няўдала ўдарыць кіем па шары ў більярднай гульні (кіксануць мяч і па мячы); сфальшывіць’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. кіксану́ кіксанё́м
2-я ас. кіксане́ш кіксаняце́
3-я ас. кіксане́ кіксану́ць
Прошлы час
м. кіксану́ў кіксану́лі
ж. кіксану́ла
н. кіксану́ла
Загадны лад
2-я ас. кіксані́ кіксані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час кіксану́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

біягеагра́фія, ‑і, ж.

Навука, якая вывучае заканамернасці пашырэння і размеркавання жывых арганізмаў і іх згрупаванняў па зямным шары.

[Ад грэч. bíos — жыццё і геаграфія.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

касмагра́фія, ‑і, ж.

Уст. Апісанне бачнай часткі Сусвету. // Вучэбны прадмет, які выкладаў асновы вучэння аб зямным шары і Сусвеце.

[Ад грэч. kósmos — Сусвет і graphō — пішу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шар-зо́нд, шара-зонда, М (аб) шары-зондзе, м.

Напоўнены вадародам шар для даследаванняў высокіх слаёў атмасферы пры дапамозе аўтаматычных прыбораў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)