про́бный в разн. знач. про́бны;

про́бный ка́мень про́бны ка́мень;

про́бный шар про́бны шар.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каша́ра, -ы, мн. -ы, -ша́р, ж.

Вялікі загон, агароджанае месца на полі, дзе летам трымаюць жывёлу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

амша́ра, -ы, мн. -ы, -ша́р і амша́рына, -ы, мн. -ы, -рын, ж.

Тое, што і імшара.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

монгольфье́р (воздушный шар) мангальф’е́р, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ша́рык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. гл. шар.

2. Састаўны элемент крыві.

Белыя і чырвоныя крывяныя шарыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лу́за, ‑ы, ж.

Адтуліна на краі більярднага стала, у якую падае шар. Забіць шар у лугу.

[Польск. łuza.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шаравы́, -а́я, -о́е.

1. гл. шар.

2. Які мае форму шара.

Шаравая маланка.

3. Які мае шарападобную будову, дэталі.

Ш. клапан.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лу́за, -ы, мн. -ы, луз, ж.

Адтуліна з падвешаным сеткаватым мяшэчкам на краі борта більярднага стала, у якую падае шар.

|| прым. лу́зны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ша́рыць

‘шукаць, шнарыць (што-небудзь і без прамога дапаўнення); дзяліцца чымсьці’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ша́ру ша́рым
2-я ас. ша́рыш ша́рыце
3-я ас. ша́рыць ша́раць
Прошлы час
м. ша́рыў ша́рылі
ж. ша́рыла
н. ша́рыла
Загадны лад
2-я ас. ша́р ша́рце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ша́рачы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кракі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; зак. і незак., што.

Гуляючы ў кракет, стукнуць (стукаць) сваім шарам шар іншага іграка.

|| наз. кракіро́ўка, -і, ДМо́ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)