фі́нка

‘нож; шапка; шлюпка’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. фі́нка фі́нкі
Р. фі́нкі фі́нак
Д. фі́нцы фі́нкам
В. фі́нку фі́нкі
Т. фі́нкай
фі́нкаю		 фі́нкамі
М. фі́нцы фі́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

велікава́ты, -ая, -ае.

Крыху большы, чым патрэбна, па памеры.

Велікаватая шапка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

будённовка (шапка) будзёнаўка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трывуго́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

Даўней: трохвугольная форменная шапка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

будзёнаўка ж. (шапка) будёновка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цэ́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж. (разм.).

Кукарда.

Шапка з цэшкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аблаву́ха, -і, ДМ -ву́се, мн. -і, -ву́х, ж.

Зімовая шапка; вушанка.

Надзеў сваю аблавуху.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

набакі́р, прысл. (разм.).

На адзін бок, на вуха (аб манеры насіць галаўны ўбор).

Шапка н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

му́рмолка (шапка) ист. маге́рка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

куба́нка​II (шапка) куба́нка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)