чэкі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Гіст. Супрацоўнік Чэка. На калідоры стаялі напагатове чэкісты. Ключавы заўважыў у кутку Карнея Скібу, прывітаўся з ім і запрасіў да сябе ў кабінет. М. Ткачоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чека́​II (ЧК — Чрезвыча́йная коми́ссия по борьбе́ с контрреволю́цией, сабота́жем и спекуля́цией) ист. чэка́ нескл., ж. (ЧК — Надзвыча́йная камі́сія па барацьбе́ з контррэвалю́цыяй, сабата́жам і спекуля́цыяй).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чек в разн. знач. квіто́к, -тка́ м., чэк, род. чэ́ка м.;

чек на де́ньги чэк на гро́шы;

вы́писать чек на това́р вы́пісаць квіто́к (чэк) на тава́р;

вы́бить чек на муку́ вы́біць квіто́к (чэк) на муку́;

приватизацио́нный чек прыватызацы́йны чэк.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)