*То́лак, то́лок ’трамбоўка’: толоком збівалі ток (ТС). Параўн. укр., рус. то́лок ’прылада для трамбавання; поршань’, дыял. ’таўкач’, польск. tłok ’поршань, штэмпель, пячатка’. Ідэнтычнае польск. tłokціск, ціжба’, чэш. tlakціск, націск’, ’вытаптаная зямля’, славац. tlakціск’, в.-луж. tłok ’цвёрдая перамешаная са жвірам зямля’, славен. tlàk ’добра ўтрамбаваная зямля; ціск’, харв. tlȃkціск’. Сюды ж балг. тлак ’нанос’ (Бярнар, Бълг. изсл., 252), што да прасл. *tolkъ ад *telkti ’таўчы’ (Фасмер, 4, 72; Бязлай, 4, 186; Шустар-Шэўц, 1509). Тэхнічныя тэрміны позняга паходжання (Борысь, 634).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бу́кса, -ы, мн. -ы, -аў, ж. (спец.).

Металічная каробка з падшыпнікам, які перадае ціск вагона, паравоза і пад. на вось кола.

|| прым. бу́ксавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нагнята́ць несов. нагнета́ть;

н. ціскспец. нагнета́ть давле́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распо́р, -у, м. (спец.).

У збудаваннях і канструкцыях: ціск, які пашыраецца ў гарызантальным напрамку пад уздзеяннем сіл, якія дзейнічаюць у вертыкальным напрамку.

|| прым. распо́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

траві́ць³, траўлю́, тра́віш, тра́віць; незак., што (спец.).

1. Выпускаць, адпускаць, аслабляць канат, снасць і пад., змяншаючы нацяжэнне.

Т. канат.

2. Выпускаць пару, газ, паветра, змяншаючы ціск.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

проціці́ск, ‑у, м.

Ціск, які процідзейнічае дадзенаму ціску. Зменшыць проціціск.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гідрастаты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гідрастатыкі. Гідрастатычны ціск.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

капіля́р, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

1. Трубачка з вельмі вузкім унутраным каналам.

2. Самы тонкі крывяносны сасуд.

|| прым. капіля́рны, -ая, -ае.

К. ціск.

К. сасуд.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

асматы́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да осмасу. Асматычны ціск.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

глаўко́ма, ‑ы, ж.

Хвароба вачэй, пры якой павышаецца ціск унутры вока.

[Грэч. glaukōma.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)