Verbum

загарэ́лы, -ая, -ае.

Цёмны, смуглы ад загару.

З. твар.

віднава́ты, -ая, -ае.

Не зусім цёмны, крыху светлы.

Віднаватая ноч.

цемнаску́ры, -ая, -ае.

Які мае цёмны колер скуры.

Цемнаскурыя плямёны.

цемнатва́ры, -ая, -ае.

1. Які мае смуглявы, цёмны твар.

2. Які мае колер твару, уласцівы негроіднай расе.

непрагля́дны, -ая, -ае.

Такі цёмны або густы, што нічога нельга разгледзець.

Непраглядная ноч.

|| наз. непрагля́днасць, -і, ж.

зага́р, -у, м.

Смуглы, цёмны колер, які набывае скура пад уздзеяннем ультрафіялетавых праменяў сонца або штучных крыніц святла.

заку́так, -тка, мн. -ткі, -ткаў, м.

1. Цёмны, цесны вугал, куток.

2. перан. Глухое, аддаленае ад культурных цэнтраў месца.

флі́кер, -а, мн. -ы, -аў, м.

Святлоадбівальны элемент, які выкарыстоўваецца для абазначэння пешаходаў у цёмны час сутак.

Насіць ф.

закану́рак, -рка, мн. -ркі, -ркаў, м. (разм.).

Цеснае памяшканне, цёмны куток; патайное або аддаленае месца.

Прымасціцца ў заканурку.

Абшукаць усе закануркі.