эквілібры́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Цыркавы артыст, які займаецца эквілібрыстыкай.

|| ж. эквілібры́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

балансёр, ‑а, м.

Цыркавы артыст-акрабат, які ходзіць па канаце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жанглёр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Цыркавы акцёр, які займаецца жангліраваннем.

|| ж. жанглёрка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак (разм.).

|| прым. жанглёрскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

балансёр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Цыркавы артыст, які балансуе на канаце.

|| ж. балансёрка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. балансёрскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

акраба́т, -а, М -ба́це, мн. -ы, -аў, м.

Спартсмен, які займаецца акрабатыкай; цыркавы гімнаст.

|| ж. акраба́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. акраба́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нае́знік, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, які добра ездзіць вярхом; спецыяліст па верхавой яздзе.

Цыркавы н.

|| ж. нае́зніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. нае́зніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трэна́ж, ‑у, м.

Тое, што і трэніроўка; комплекс практыкаванняў для трэніроўкі. Балетны трэнаж. Цыркавы трэнаж.

[Ад англ. train — трэніраваць, трэніравацца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Кло́ун ’цыркавы артыст-комік’ (ТСБМ). Праз рус. клоун < англ. clown (Шанскі, 2, 8, 164).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

атракцыён, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Назва забаў у парках, месцах масавых гулянняў, напр., каруселі, гушкалкі і пад.

2. Эфектны цыркавы або эстрадны нумар.

|| прым. атракцыённы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

клауна́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

1. Цыркавы нумар з удзелам клоўнаў.

2. перан. Камічная выхадка; выбрык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)