хітраму́драсць, ‑і, ж.

Уласцівасць хітрамудрага; хітрасць, вынаходлівасць розуму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прала́зніцтва, ‑а, н.

Разм. Паводзіны, учынкі пралазы; хітрасць, пранырлівасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плутова́тость хітрава́тасць, -ці ж.; хі́трасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хитроу́мие ср. хі́трасць, -ці ж.; хітраму́драсць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лука́вство ср. хі́трасць, -ці ж., хі́трыкі, -каў ед. нет;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ухищре́ние ср. хі́трыкі, -каў ед. нет, хі́трасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шальмава́ты, ‑ая, ‑ае.

Разм. Схільны да шальмоўства, хітрасці; хітраваты. Шальмаваты чалавек. // Які выражае шальмоўства, хітрасць. Шальмаваты выгляд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фо́кус², -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Лоўкі прыём, заснаваны на падмане зроку, увагі пры дапамозе хуткага і ўмелага руху, спрыту.

Дзіўны ф.

2. перан. Выдумка, хітрасць.

3. звычайна мн., перан. Капрызы, прычуды (разм.).

Вечныя фокусы з ядой.

|| прым. фо́кусны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Фокуснае мастацтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

езуі́цтва, ‑а, н.

Хітрасць, крывадушнасць, неразборлівасць у выбары сродкаў для дасягнення мэты. — І нічога другога, апрача панскага зазнайства, няшчырасці і езуіцтва, у .. [Луцкевічу] няма. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гандля́рскі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да гандляра, гандлярства (у 1 знач.), уласцівы ім. Гандлярскі лексікон. Гандлярская хітрасць.

2. Заснаваны на ўласнай выгадзе. Гандлярская здзелка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)