Verbum

радыёла, ‑ы, ж.

Радыёвяшчальны прыёмнік з электрапрайгравальнікам грампласцінак. Хлопец.. шчоўкнуў клавішам радыёлы, і кватэру запоўніла музыка. Хомчанка.

дзягця́р, дзегцяра, м.

Той, хто гоніць дзёгаць. Слабада, дзе жылі дзегцяры, была пракурана дымам, смалой і дзёгцем. Хомчанка.

кукарэ́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Крычаць «кукарэку» (пра пеўня). На вільчыку пуні кукарэкаў певень. Хомчанка. // Пераймаць крык пеўня.

кусці́сты, ‑ая, ‑ае.

Які расце кустом, кусцікам. Кусцістая пшаніца. □ У пакой цераз кусцістую герань сачылася шэрае святло. Хомчанка.

бязве́транасць, ‑і, ж.

Адсутнасць ветру; ціхае надвор’е. Шум лесу — гэта песні дрэў, а дрэвы пяюць і ў бязветранасць. Хомчанка.

драбо́к, ‑бка, м.

Крупінка якога‑н. цвёрдага рэчыва. Жанчына расшмаргнула завязку, узяла з торбачкі драбок солі, лізнула, панюхала. Хомчанка.

зарыка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць рыкаць. // Азвацца рыкам. [Рабка] спынілася, цягуча зарыкала і павольна падалася назад да статка. Хомчанка.

кука́рда, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Значок прынятага ўзору на форменнай шапцы. Блішчала залатая лётчыцкая кукарда на фуражцы. Хомчанка.

[Фр. cocarde.]

лясні́к, лесніка, м.

Даглядчык, вартаўнік лесу. Раней .. [Савел Іванавіч] працаваў лесніком, аддаў лесу ледзь не ўсё жыццё, зараз на пенсіі. Хомчанка.

там-ся́м, прысл.

Дзе-нідзе, сям-там. Неўзабаве стадыён апусцеў, толькі там-сям засталіся сядзець невялікія групкі матросаў. Хомчанка.