фрукт

1. (плод) садавіна́, -ны́ ж., мн. нет; фрукт, род. фру́кта м.;

све́жие фрукты све́жая садавіна́ (све́жыя фру́кты); см. фру́кты;

2. прост., презр. (о человеке) фрукт, род. фру́кта м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адбракава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; зак., каго-што (спец.).

Аддзяліць бракованае, недабраякаснае.

А. маладняк.

А. фрукты.

|| незак. адбрако́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. адбрако́ўванне, -я, н. і адбрако́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зацукрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Прыгатаваць у цукровым сіропе (фрукты, ягады). Зацукраваць вішні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агу́лам, прысл. (разм.).

1. Усе разам, гуртам.

А. малаціць збожжа.

2. Усё адразу, цалкам (купіць, прадаць і пад.).

Прадаць фрукты а.

3. Неканкрэтна, не звяртаючы ўвагі на паасобныя факты.

Разабрацца ў справе не а., а канкрэтна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апа́рыць сов.

1. (повредить паром, кипятком) обже́чь, оже́чь, обвари́ть, ошпа́рить;

а. руку́ — обже́чь (ошпа́рить) ру́ку;

2. (обдать кипятком) обвари́ть, ошпа́рить;

а. фру́кты — ошпа́рить фру́кты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фрукт, ‑а, М ‑кце, м.

1. звычайна мн. (фру́кты, ‑аў). Ядомы плод некаторых дрэў і кустоў. У гэтай мясцовасці шмат апельсінавых садоў і рысавых палёў. Увесь год свежыя фрукты, яркія кветкі. В. Вольскі.

2. перан. Разм. пагард. Пра чалавека з адмоўнымі якасцямі; тып, суб’ект. Бач ты, фрукт! Яшчэ малако на губах не абсохла, а павучае ўжо, куранё! Каршукоў.

[Лац. fructus.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Сліжа́ (сьліжа́), сьліжані́на ‘вараныя сухія фрукты’: наварыла сьліжы з яблыкаў (Ласт.). Гл. сліж 2.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

варэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле дзеясл. варыць (у 1 знач.).

2. Ягады, фрукты, звараныя з цукрам, мёдам. Яблычнае варэнне. □ Мама тым часам зварыла варэнне і прынесла ў наш пакой, каб яно астыла. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пладая́гадны, ‑ая, ‑ае.

1. Звязаны з вырошчваннем і апрацоўкай фруктаў і ягад.

2. Прыгатаваны з фруктаў і ягад. Пладаягадныя кансервы.

3. Які дае фрукты і ягады. І.У. Мічурын вывеў звыш 300 гатункаў новых пладаягадных раслін. «Беларусь».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

садавіна; плады, фрукты (мн.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)