фрукт м.

1. Frucht f -, Früchte;

фру́кты разм. зборн. Obst n -es, Früchte pl;

све́жыя фру́кты Fríschobst n;

2. разм. (пра чалавека) (sáuberes) Früchtchen n -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ра́нні früh; Früh-, frühzeitig;

ра́нняя зіма́ früher [frühzeitiger] Wínter;

ра́ннія фру́кты Frühobst n -es

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Obst

n -(e)s садаві́на, фру́кты

gedörrtes ~ — сухафру́кты

gesüßtes ~ — цука́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

fruits

pl.

1) садавіна́ f., фру́кты pl.

2) Figur. плён, вы́нік -у m. (і ў пра́цы); прыбы́так -ку m.

•

- the fruits of the earth

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Frucht

f -, Früchte

1) плод, фрукт

éingemachte Früchte — кансервава́ныя фру́кты

2) pl плён, вы́нік

◊ wie die Saat, so die ~ — ≅ што пасе́еш, то́е і пажне́ш

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)