стату́т м.

1. (свод правил) уста́в;

дзе́йнічаць па ~це (паво́дле ~та) — де́йствовать по уста́ву;

2. (положение) стату́т;

с. о́рдэна Францы́ска Скары́ны — стату́т о́рдена Франци́ска Скори́ны;

3. ист. стату́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кавале́р I м. (в обществе) кавале́р; ухажёр;

танцава́ць за ~ра — танцева́ть за кавале́ра;

яна́ чака́е свайго́ ~ра — она́ ждёт своего́ кавале́ра (ухажёра)

кавале́р II м. (человек, награждённый орденом) кавале́р;

к. о́рдэна Францы́ска Скары́ны — кавале́р о́рдена Франци́ска Скори́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)