рэчаі́сны, -ая, -ае.

Які сапраўды існуе; рэальны.

Р. факт.

|| наз. рэчаі́снасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

неаспрэ́чны, -ая, -ае.

Які не выклікае пярэчанняў; бясспрэчны.

Н. факт.

|| наз. неаспрэ́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

необъясни́мый невытлумача́льны; незразуме́лы;

необъясни́мый факт невытлумача́льны факт;

необъясни́мым о́бразом незразуме́лым чы́нам;

необъясни́мое явле́ние незразуме́лая (невытлумача́льная) з’я́ва.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неабвярга́льны, -ая, -ае.

Такі, які не можа быць абвергнуты; пераканальны, бясспрэчны.

Н. факт.

|| наз. неабвярга́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

відаво́чны, -ая, -ае.

1. Яўны, прыметны.

Відавочная мана.

2. Бясспрэчны.

В. факт.

|| наз. відаво́чнасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пасве́дчанне, -я, мн. -і, -яў, н.

1. гл. пасведчыць.

2. Дакумент, які пацвярджае які-н. юрыдычны факт.

П. аб нараджэнні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перакана́ўчы, -ая, -ае.

Які прымушае паверыць у правільнасць, праўдзівасць чаго-н.; пранікнуты сілай перакананасці.

П. факт.

|| наз. перакана́ўчасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

драбні́ца, -ы, мн. -ы, -ні́ц, ж.

Падрабязнасць, дробны факт, дэталь.

Карту ён ведаў да драбніц.

Ці варта спрачацца з-за драбніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

неопровержи́мый неабве́ржны; (неоспоримый) бясспрэ́чны;

неопровержи́мый до́вод неабве́ржны (бясспрэ́чны) до́вад;

неопровержи́мый факт бясспрэ́чны (неабве́ржны) факт;

неопровержи́мая и́стина бясспрэ́чная (неабве́ржная) і́сціна.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

агульнапрызна́ны, ‑ая, ‑ае.

Прызнаны ўсімі. Агульнапрызнаны факт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)