уто́чвацца I несов.

1. (о лезвии) ута́чиваться;

2. страд. ута́чиваться; см. уто́чваць I

уто́чвацца II несов. (о кротах и т.п.) врыва́ться, зарыва́ться

уто́чвацца III несов., страд. вставля́ться, вшива́ться, вта́чиваться; см. уто́чваць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уто́чка ​1, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Спец.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. уточваць ​1 — утачыць ​1.

2. Сточаная частка чаго‑н.

уто́чка ​2, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Тое, што ўшыта ў што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уто́чванне I ср. ута́чивание, уто́чка ж.; см. уто́чваць I, уто́чвацца I 1

уто́чванне II ср. вста́вка ж., вшива́ние, вта́чивание

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)