уто́чка ​1, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Спец.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. уточваць ​1 — утачыць ​1.

2. Сточаная частка чаго‑н.

уто́чка ​2, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Тое, што ўшыта ў што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)