унасі́ць, унашу́, уно́сіш, уно́сіць; зак., каго-што.

Унесці ўнутр усё, многае ў некалькі прыёмаў.

У. усе скрынкі ў склад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

унясе́нне ср., в разн. знач. внесе́ние; см. уне́сці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паўно́сіць, -о́шу, -о́сіш, -о́сіць; зак., каго-што.

Унесці ўсё, многае або ўсіх, многіх.

П. прозвішчы ўсіх у спіс.

П. адзенне ў хату.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

змітрэ́нжыць

‘растрывожыць каго-небудзь, унесці сумятню, разлад у што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. змітрэ́нжу змітрэ́нжым
2-я ас. змітрэ́нжыш змітрэ́нжыце
3-я ас. змітрэ́нжыць змітрэ́нжаць
Прошлы час
м. змітрэ́нжыў змітрэ́нжылі
ж. змітрэ́нжыла
н. змітрэ́нжыла
Загадны лад
2-я ас. змітрэ́нж змітрэ́нжце
Дзеепрыслоўе
прош. час змітрэ́нжыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сульфітава́ць

‘унесці (уносіць) дыяксід серы ў сок, мязгу або віно’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. сульфіту́ю сульфіту́ем
2-я ас. сульфіту́еш сульфіту́еце
3-я ас. сульфіту́е сульфіту́юць
Прошлы час
м. сульфітава́ў сульфітава́лі
ж. сульфітава́ла
н. сульфітава́ла
Загадны лад
2-я ас. сульфіту́й сульфіту́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час сульфіту́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сульфітава́ць

‘унесці (уносіць) дыяксід серы ў сок, мязгу або віно’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. сульфіту́ю сульфіту́ем
2-я ас. сульфіту́еш сульфіту́еце
3-я ас. сульфіту́е сульфіту́юць
Прошлы час
м. сульфітава́ў сульфітава́лі
ж. сульфітава́ла
н. сульфітава́ла
Загадны лад
2-я ас. сульфіту́й сульфіту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час сульфітава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уно́сіць, уношу, уносіш, уносіць.

Незак. да унесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уно́сіць несов., в разн. знач. вноси́ть; см. уне́сці, унасі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

відазмяні́ць, -змяню́, -зме́ніш, -зме́ніць; -зме́нены; зак., што.

Унесці якія-н. змены, часткова змяніць.

В. план.

|| незак. відазмяня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. відазмяне́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

інфіцы́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак. і незак., каго-што (спец.).

Унесці (уносіць) інфекцыю, узбуджальнікаў інфекцыйных хвароб.

Арганізм інфіцыраваны.

|| наз. інфіцы́раванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)