змітрэ́нжыць
‘растрывожыць каго-небудзь, унесці сумятню, разлад у што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| змітрэ́нжу | змітрэ́нжым | |
| змітрэ́нжыш | змітрэ́нжыце | |
| змітрэ́нжыць | змітрэ́нжаць | |
| Прошлы час | ||
| змітрэ́нжыў | змітрэ́нжылі | |
| змітрэ́нжыла | ||
| змітрэ́нжыла | ||
| Загадны лад | ||
| змітрэ́нж | змітрэ́нжце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| змітрэ́нжыўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)