ула́джвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да уладзіцца.

2. Зал. да уладжваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ула́джванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. уладжваць — уладзіць (у 1–3 і 7 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зладко́ўваць

‘прыводзіць у парадак, уладжваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зладко́ўваю зладко́ўваем
2-я ас. зладко́ўваеш зладко́ўваеце
3-я ас. зладко́ўвае зладко́ўваюць
Прошлы час
м. зладко́ўваў зладко́ўвалі
ж. зладко́ўвала
н. зладко́ўвала
Загадны лад
2-я ас. зладко́ўвай зладко́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зладко́ўваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зладо́ўваць

‘прыводзіць у парадак, уладжваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зладо́ўваю зладо́ўваем
2-я ас. зладо́ўваеш зладо́ўваеце
3-я ас. зладо́ўвае зладо́ўваюць
Прошлы час
м. зладо́ўваў зладо́ўвалі
ж. зладо́ўвала
н. зладо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. зладо́ўвай зладо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зладо́ўваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ула́джванне ср.

1. ула́живание;

2. разг. устро́йство; см. ула́джваць 1, 3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обла́живать несов.

1. обл. (налаживать) прыво́дзіць у пара́дак;

2. (устраивать) прост. ула́джваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ладкава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; заг. ладкуй; незак., што.

Разм. Прыводзіць у парадак, уладжваць. Лёдзя спалохана падхапілася і хуценька спрытнымі звыклымі рухамі пачала ладкаваць валасы. Карпаў. У Гомелі я сеў у цягнік.. Калі зайшоў у купэ, там ладкавала рэчы высокая, досыць маладая жанчына. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ула́джвацца несов.

1. ула́живаться;

2. разг. устра́иваться, поступа́ть;

1, 2 см. ула́дзіцца;

3. страд. ула́живаться; устра́иваться; см. ула́джваць 1, 3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пристра́ивать​II несов.

1. (устраивать) разг. прыла́джваць; прымо́шчваць;

2. (на работу, службу) ула́джваць, уладко́ўваць;

3. воен. прыстро́йваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

устра́ивать несов.

1. (сооружать, строить) устро́йваць, рабі́ць; (мастерить) майстрава́ць; (приспосабливать для чего-л.) прыстро́йваць, прыла́джваць;

2. (организовывать) арганізо́ўваць, нала́джваць; (справлять) спраўля́ць;

3. (производить, учинять) разг. устро́йваць, учыня́ць;

4. (приводить в порядок) упарадко́ўваць; (налаживать) нала́джваць, ула́джваць;

5. (помещать, определять) устро́йваць, ула́джваць, уладко́ўваць;

6. разг. (оказываться подходящим) падыхо́дзіць; (удовлетворять) задаво́льваць; см. устро́ить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)